Yolda Olmak

Duyduğumuz nedir peki? Yaşanılanlar neden öyle değil de böyle yaşanılmıştır? Bu akış nereye doğrudur ve hangi güzergâhlardan geçmiştir? Bu geçişler esnasında neler hissedilmiştir ve bizler neler hissetmekteyiz? Tüm bunların bir mantığı var mıdır? Bir mantık dışılığın dayanağı ve Hakikate yakınlığı nedir? Yolda oluşumuzun, bir Hakikat arayışımızın anlamı ve mecburiyetleri nedir? Bizi Hakikate çeken ve bir yola sevk eden; Hakikatten kalbimize akan ve bizim duyduğumuz o gerçeklik nedir? İnsan elbette birtakım güzergâhları izlemektedir. Ama bu güzergâhlara sevk olurken, yönelirken ve bu güzergâhlarda yürürken neler hissetmektedir? Hangi duyarlılıklar ona kendisini izletmekte ve onu izlemektedir? Yönelişleri ve vazgeçişleri nedir veya ne olabilir(di)? Tüm bunlar rastlantısal mıdır yoksa onu sürükleyen ve kendisinin bile farkında olmadığı kimi derinlikler var mıdır? Bunlarla teması ne olmuştu, nelerden ürktü ve neleri hayatına taşıyabildi? Daha korkusuz olabilir miydi ya da daha fazla üstüne gidebilir miydi bu derinliklerin? Yaşamakta olduğu sıradan bir macera mıydı yoksa aslında çok da farkında olmadığı bir olağanüstülüğü mü yaşamaktaydı/yaşamaktadır? Tüm bunların başka bir dilde, hiç bilmediğimiz bir anlamı var mıdır? Yaşadıklarımız Hakikatle ilişkilendirildiğinde nasıl bir gerçekliğe tekabül etmekte ve biz buna dair bir işarete sahip miyiz? Kimi kez içimizde doğan o kopuk kopuk ışımaların anlamı ne ve onlar aslında kalbimize sızan bu Hakikate dair duyurular mı? Bu dünyaya temas ederken nasıl bir iz kalmakta ardımızda ve Hakikate doğru yürüyüşümüzden nasıl bir iz? Dahası bizzat bu dünya, sustuğunda ya da konuştuğunda bize neler söylemekte? Ya biz, biz ne demekte ve nasıl bir cevap vermekteyiz; yoksa bir cevap verme azmine ya da ihtiyacına bile sahip değil miyiz?