Emsalsiz Memleketim Aşık İnani

Ey aşk senin kudretini bilirim Düştüğün ocağı yandıran sensin Gittiğinde ardın sıra gelirim Çöllerde serabı andıran sensin Kurşundan da ağır verdiğin tesir Çaren bulunmadı geçti kaç asır? Bir vefasız yare olduysam esir Gözümü boyayıp kandıran sensin Dervişin gönlünde buldun özünü Şairin dilinde açtın gözünü Gerçeğe çevirip Hak'kın sözünü Şehidi cennete götüren sensin Adem peygamberle başladı soyun Mecnun'la Leyla'da kazıldı kuyun Saraylara girip kurarsın oyun Sultanı tahtından indiren sensin Mehmet inani'nin oldun sahibi Durmadan ağlattın üzdün garibi Toprağın tohumu emdiği gibi Aşıkları yutup sindiren sensin