Denizi Açan Kapı

Denizi Açan Kapı / şiirler Muzaffer Ceylan yüzünde çetrefil düşüncelerle uyuyamazsın üstelik orda tam üç parçaya bölerek kendini bir ölünün dünyadan iniltilerle çekilmiş domur bedeniyle uzanırsın kirli döşeklere bilek gücüyle kapanmaz hataların kepengi çünkü böğrüne bıçak vurulmuş hırıltılı günlerin tortuları vardır kanından paslı çivi söktüğün hınç artığı gecelerden ve geçmişten kalma tavan duvarları vardır sonra göğü örten metre kareye vurulmuştur üstelik hesabı orda yeryüzünün çarçabuktur neşe ve peşinden kalıcı bir buğu yayılır adımlarını sayarak sendelediğin alanlara çok zaman iyot kokusuyla yıkadığın saçların türkü ürküten kibirli tafralarla çekiştirilir soyut bir süt ağacını her gün alnacına alarak göz yuvalarında acele süzülürken serçe sürüleri kucağında dağınık bir aile albümüyle orda özlediğin olur ahşap kapı seslerini ve sardunyaları başka türlü bir cezadır kaba insanlara senin dölekliğin biraz böyledir işte kayıt altında yaşamak yahut yaşayamamak bir nefretin döküntüsünü köklerinden kavrayıp gecikmiş bir yolculuğun